(mcalper)
sıktı artık bıktı alper bıttı güzel gunler yaslar aktı gözlerden durduran olmadı kanayan yaraya merhem dıye bastılar tuzu acıyı ceken ciğerler kankustu dostlar yada aıle nerde tutan olmaz elınden atılır bı tekme dusene
pıslıkle gecen ömurle elde edılen 5 kurusluk etıket!! yarınlarla umutlar sokakta tukenır
sonlarda takılan bogazda ıp intıharda cıkıs aramalar her gece kagıtta karalanmıs satırlar dustugun boslukta kaybolan hayaller
verılen sozler tutulmadı o yuzsuzler ıcımızı kozler onlara bu sozler keskeler fayda etse keske celıskıde kaldı mantra ayır edemez oldu dostu dusmanı sardı 4 bır yanımı kuskular kurtulamaz oldum zulumlerden kım zalım alim solemedı bıze kım kaın kımse hiç biri olamaz fani izam bence hepsı haın
burda kımse olmek ıstemez ama dusunur aklınca cehennemede gırmez burda rap bıtmez ortam agır herkez gıremez burası bınkonut herkez burda su ıcemez ıcen cehennemlık ghetto ekıp tam takır herzaman hazır sormayın bınkonut neresı gelın gorun cehennemın dıbını kuytu sokagın her kosesı hılelı rus ruletı turum turum kokar gozler olmus esrar perdesı uyanıyorum yanlız bır kurt ıcımdekı dostlarımın acemı hancerı
duvarlarda gezer ısmımızın gızemlılıgı herkez duyacak bu ghettonun sesını surecek rapın ızını buraya gelen aynaya baksa tanıyamaz kendısını
(nakarat)
yıllardır bu hayat yıkık vırane gunler acı gecer genlıgın sahte
kaç sevdanın toplamı bir ömür eder
kaç ölümün sevdası bir ölüm eder
yeterrrr
konuşmazdı belki alperr
ama susturamadı bu kahpe kader
(yücelzen)
bunca çileye rağmen doğdum
doğmayla ölüm arasındaki zamanı
ölümden çalınan zamanlar olduğunu öğrendim
dostun varsa düşmanında vardır
bunu kendime öğrettim... zamanı zamanla yaşamayı zamanla öğrendim
zaman geçtikçe geçmiş silinecekti bilirdim
kendime yazıyı öğrettim
zaman geçtikçe yazı kendimi anlattı bana
nerdeyim bilmiyorum düşmüşüm bi çukura gideni ve gitmeyi öğrendim
sonra dayanamayıp dönmeyi
daha sonrada kendine rağmen gitmeyi
giden gitti bende kaldı gözleri
ben gittim
yakmamış onları daha kalbimin közleri... acının hayata lezzet kattığını öğrendim
her canlının öleceğini bilirdim
ama sadece bazılarının hayatı tadacağını öğrendim
yoruldu ellerim kapanıyor gözlerim
bedenim çekilmeli artık hayattan iğrendim...
(mustafor)
beynimdeki son kurşunla vurdum kendimi
gelip emanetini alabilirsin
feryadım yaşayanlar için değil yaşarken ölenler için
arama boşuna bulamazsın
parayla satsalar alamazsın
sen başkalarına layık olamazsın
bu kadar kahpe varken neden ben?
yaşamalıyım derken her uyandığımda
ölmeyi istiyorum gecenin karanlığında
(nakarat)
yıllardır bu hayat yıkık vırane
gunleracı gecer genlıgın sahte!!
